Interview met Len Bruining

mrt 7, 2016 | 0 Reacties

“Het werken met mensen is voor mij de belangrijkste drijfveer”

Het is 2015 als Len Bruining door de burgemeester van Werkendam wordt geridderd voor haar tomeloze inzet voor de natuur en in het bijzonder voor haar liefdevolle inzet voor de weidevogels. Ze is dan al zeventien jaar minimaal drie dagen per week actief voor de weidevogelbescherming in het Land van Heusden en Altena. Mede dankzij haar inspanningen als coördinator van de Weidevogelgroep zijn er 66 vrijwilligers die zich bij 107 bedrijven inzetten om nesten op te sporen en te beschermen.

Ooit begon Len als vrijwilliger bij Vluchtelingen Werk. Ze begeleidt vluchtelingen tijdens hun inburgering. De onzekerheid of ze mogen blijven of worden uitgezet, zorgt ervoor dat het een spannende tijd voor deze mensen is. “Zodra ze een status kregen, moest ik proberen om samen met hen werk te vinden”, vertelt Len, “Als projectleider van Vluchtelingen in de Zorg,  probeerde ik vluchtelingen met een afgeronde opleiding in het land van herkomst naar een baan in de gezondheidszorg te begeleiden. Mijn vroegere baan in de zorg kwam hierbij goed van pas. Ik werkte onbezoldigd zeven  jaar lang 24 uur per week, voordat het een betaalde baan werd. Het was intensief, maar mooi en dankbaar werk.”  Daarnaast was ze ook nog jaren voorzitter van het Dussense smartlappenkoor Uit Volle Borsten, waarmee ze door het hele land trok.

Als Len begin jaren negentig  een lezing van natuurbeschermingsvereniging Altenatuur bezoekt over vogels, is ze verkocht. Dit is het begin van haar bevlogenheid, die haar al meer dan 18 jaar bezighoudt en die haar geen windeieren heeft gelegd. “Vogels spotten was in die tijd een mannenwereld”, vindt Len. “Ze vergaten me gewoon te vragen om mee op pad te gaan. Maar toen ze ontdekten hoeveel belangstelling ik voor vogels  had, werd ik in 1997 gevraagd om het bestuur van Altenatuur te versterken.” In 1998 wordt de Weidevogelgroep opgericht met Len aan het roer. Anno 2016 bestaat deze voor  iets minder dan de helft uit vrouwen en is er dus geen sprake meer van een mannenwereld.

Vogelaars, een mannenwereld in die tijd. Ze vergaten me gewoon te vragen mee op pad te gaan.”

Voor- en tegenspoed

Als Len over weidevogels vertelt, gaan haar ogen stralen. “Wij ontdekten dat akkerranden met speciaal zaad een diversiteit aan jonge vogels  aantrok, waarin ze voedsel en een schuilmogelijkheid vonden. In samenwerking met de ANV (Agrarische Natuur Vereniging) kregen we subsidie om boeren te stimuleren dit zaad te gebruiken”. Aanvankelijk vond Landbouworganisatie ZLTO het belachelijk. Zij stonden puur voor het economisch belang. Natuurbelang was min of meer een ondergeschoven kindje. In die beginperiode kreeg een boer  25 gulden wanneer hij rondom een nest van de grutto, tureluur of wulp een grasstrook liet staan rondom het nest zodat de vogels hun nest uit konden broeden. Dat betaalden we uit de kas van Altenatuur. Met trots: “Nu is dit idee op veel grotere schaal opgenomen in het huidige subsidiebeleid van de Europese Unie. De provincie Brabant levert in samenwerking met het Brabants Landschap en de ANV een financiële bijdrage aan de boer als compensatie voor inkomstenderving.”

Dankzij Len is de Weidevogelgroep uitgegroeid tot een professionele organisatie die geheel door vrijwilligers worden gerund. Dat zij haar werk met grote passie doet, blijkt wel uit de lange werkweken die ze tijdens het weidevogelseizoen maakt. Het is geen uitzondering als ze dan van zes uur ’s morgens tot negen uur ’s avonds in de weer is. Een periode met voor- en tegenspoed. Len: “Het zijn prachtige momenten als ik jonge weidevogels vindt of boeren ontmoet die zelf aan weidevogelbescherming doen. Maar ik kan ook echt verdrietig zijn als een perceel met nesten zonder overleg volledig wordt omgeploegd of een grasland met kuikens wordt gemaaid.” Maar juist het kunnen omgaan met deze tegenslagen, is één van de sterkste punten van Len.

Partner van boeren

Zij ziet zichzelf dan ook als partner die samenwerkt met boeren, die feitelijk de beheerders van het landschap zijn. Ook regelde ze via de Rabobank Foundation een subsidie die het mogelijk maakte om een GPS systeem te kopen, zodat het bijhouden van data eenvoudiger werd.

Voor Len is het vanzelfsprekend om ook jongeren te enthousiasmeren voor weidevogels en ervoor te zorgen dat zij zich bewust worden van het schitterende gebied waarin ze wonen. Samen met oud-leraar Henk van Diest geeft ze daarom voorlichting op basisscholen. Len hoopt nog veel jongeren op sleeptouw te nemen, zoals ooit  Bas van  Verhoeven. Vanaf zijn achtste ging hij mee op pad om vogels te spotten. Tijdens het jaarlijks uitje van Altenatuur, waar je eigenlijk minstens veertien voor moet zijn, was Bas op zijn twaalfde al van de partij. “Bas is een natuurtalent, vindt Len. ”Hij is uitgegroeid tot één van de beste vogelaars van Nederland.” Met zo’n volle agenda vindt zij ook nog tijd om iedere maandag op Maya van (6) te passen. Ongetwijfeld zal Len haar de liefde voor weidevogels met de paplepel ingieten.

Len Bruining een ondernemende burger.