Interview met Annemiek Stoopendaal

Interview met Annemiek Stoopendaal

“Mensen maken het verschil”

Ergotherapie studeren en uiteindelijk als wetenschappelijk onderzoeker en universitair hoofddocent werken voor Centrum voor Management Development in de zorg aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Annemiek Stoopendaal is een mooi voorbeeld van iemand die vanuit grote gedrevenheid steeds weer haar bakens verzet.

Het is alweer zeventien jaar geleden dat Annemiek vanuit Zeist, via Amsterdam, naar Woudrichem verhuisde. Ze was gespecialiseerd in de behandeling van volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel. Maar ook toen al kriebelde het bestuurdersbloed en was ze naast haar werk enige jaren voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Ergotherapeuten. Na een jaar docentschap ergotherapie aan de Hogeschool van Rotterdam, werd ze in 1999 lid van de visitatiecommissie Hoger Beroepsopleidingen Fysio- en ergotherapie. Op dat moment had Annemiek wel vele kanten van haar vak gezien en zo’n beetje alles bereikt binnen haar vakgebied en dat maakte haar onrustig.

Inspireren, Stimuleren en Gunnen

Het was dus niet zo vreemd dat Annemiek, inmiddels dertig en met driekinderen, toe was aan iets nieuws. Met haar belangstelling voor ‘de mens achter de mens’, was een studie Culturele Antropologie aan de Universiteit van Utrecht een logische stap.. Ze koos voor de richting organisatieantropologie en rondde in twee jaar tijd haar doctoraal cum laude af Annemiek: “ Heel bepalend in zo’n proces is dat er mensen zijn die jou stimuleren en inspireren. Mijn inspirator in die periode was docent Jan Boesenkool. Hij stimuleerde mij om te gaan promoveren. Pauline Meurs en Mirko Noordegraaf  gaven mij de kans om mee te meewerken aan een onderzoeksprogramma ‘Zorg voor Management’; een onderzoek naar zorgbestuurders. k vertaalde dat al snel naar ‘Zorg vóór Management’.”

Precies in de periode dat Annemiek naar Woudrichem kwam, werd de asielboot in gebruik genomen. Als in 2001  Lets Circle Woudrichem wordt opgericht, denkt Annemiek er geen seconde over na en wordt ze bestuurslid. Deze stichting wil verbinding maken tussen de wal en het schip. “Hier zag ik dat vluchtelingen ontmenselijkt werden en geen doel in hun leven hadden”, vertelt Annemiek. Ze waren afgesloten van de maatschappij. Wij legden samen contacten tussen de Woerkummers en de vluchtelingen op het schip, die veelal uit Oost-Europa en Afrika kwamen.”

Welke bestuursfuncties bekleed je op dit moment?

“Er kwam een vacature vrij bij de Raad van Toezicht van zorginstelling Riethorst Stromenland.  Het is mooi om vanuit je vakgebied iets te kunnen toevoegen aan je eigen omgeving.”

 

‘De gelaagdheid in de zorg maakt het er niet overzichtelijker op’

 

Wat doe je als toezichthouder?

Ik stel kritische vragen aan de bestuurder die verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen van de organisatie. Je staat ver van de werkvloer en daarom heb ik graag een taak waarbij ik toch dicht bij de mensen in een organisatie sta. Bij Riethorst Stromenland  ben ik contactpersoon van  de cliëntenraden. Zo hoor je of de organisatie naar tevredenheid van de bewoners functioneert en waar extra aandachtspunten moeten komen. Zo kan ik mijn steentje bijdragen.”

 

Ambieer je meerdere bestuursfuncties?

“Op dit moment niet, ik werk fulltime bij Het instituut voor Beleid & Management Gezondheidszorg en bij Centrum voor Management en Development in de zorg.”

Waar ligt jouw passie?

”Ik doe graag kwalitatief onderzoek naar specifieke zorg en bedenk daarbij altijd dat het gaat om mensen. Je wilt voor hen in een institutionele omgeving een veilige thuissituatie creëren. Waardigheid en trots, zijn serieuze items bij langdurige zorg en daar draag ik graag mijn steentje aan bij.”

‘Een onderzoek naar zorgbestuurders heeft me geleerd dat branchevreemde bestuurders per definitie geen slechte bestuurders hoeven te zijn. Het gaat erom dat je jezelf als bestuurder blijvend in het werk dat uitgevoerd wordt moet verdiepen.’