door Stichting Altena Kennispoort | mrt 11, 2016 | Altena Vrouwen in Bestuur
“Kracht zit in sterke onderlinge samenwerking en betrokkenheid”
Ervaringen op de middelbare school kunnen van grote betekenis zijn voor de rest van je leven.
Mijn docente handenarbeid keek verder dan mijn recalcitrante gedrag, spoorde mij aan mijn creativiteit verder te ontwikkelen en werd hiermee voor mij een grote inspirator. “Met een langdurig zieke moeder en middenin de puberteit, was mijn gedrag niet zo vreemd”. “Zij prikte daar doorheen.” Ze is ruim dertig jaar ondernemer, maatschappelijk betrokken en politiek geëngageerd. Het verbeelden van ideeën en het vastleggen van de context vormt een belangrijk deel van haar dagelijks werk als landschapsarchitect.
Loes groeide op in het Haagsche en woont al meer dan 30 jaar in Wijk en Aalburg. Ze begint al vroeg met besturen als ze voorzitter wordt van de vereniging van oud–leerlingen van Huis te Lande. een middelbare tuinbouwschool voor meisjes. Daarna volgt ze een opleiding in Boskoop tot landschapsarchitect en neemt ze na haar opleiding, zitting als bestuurslid in de brancheorganisatie , Nederlandse vereniging van Tuin-en Landschapsarchitecten.
Als haar twee zonen naar school gaan, wordt Loes lid van de medezeggenschapsraad van de basisschool van haar kinderen, ook is ze bestuurlijk actief in de peuterspeelzaal.
Veel geleerd
In 1994 wordt de interesse van Loes voor de politiek gewekt door de actieve rol van haar man in het CDA. Ze wordt zelf ook lid. Loes vertelt enthousiast over deze periode: “Het mooie van het CDA is dat je door alle lagen heen loopt. Zie het als een bedrijf waarbij je onderaan begint. Je maakt flyers, je leest de stukken over onderwerpen waarvan je verstand van hebt en je leert echt elkaars talenten te versterken. Als burgerraadslid speel je in eerste instantie nog geen actieve rol. Een maal per maand heb je overleg en ondersteun je de fractie. In 2000 stond ik voor het CDA als vijfde op de kieslijst. Het lag niet voor de hand, maar door een wisseling in de fractie kwam ik toch in de gemeenteraad. De portefeuille Ruimtelijke ordening kwam vrij en zo kon ik vanuit mijn eigen vak kennis inzetten en een bestuurlijke bijdrage leveren aan de openbare ruimte. In 2002 werd ik fractievoorzitter en in 2006 wethouder. In 2010 werd ik voor een tweede periode wethouder, eind 2012 heb ik er zelf voor gekozen om op te stappen. Ik ben er echt drie maanden chagrijnig van geweest. Maar de zeven mooie jaren had ik niet willen missen. Ik heb veel geleerd over allerlei facetten van de politiek en ik heb er hele mooie en langdurige vriendschappen aan overgehouden.”
“Toen ik in Wijk en Aalburg kwam wonen, was Renny Wink mijn vraagbaak en geweten.”
Ik vond het heel plezierig mensen in mijn omgeving te kennen, die een luisterend oor boden, waarmee ik kon sparren over de soms lastige onderwerpen. Vertrouwen en integriteit zijn daarbij van groot belang.
Waar sta je anno 2016?
“Midden in de maatschappij. Ik heb mijn aandacht weer meer gericht op mijn bureau. Daarnaast ben ik bestuurlijk actief als lid van de raad van commissarissen bij Woonservice Meander en zit ik in het dagelijks bestuur van het Streekfonds, onderdeel van het Streeknetwerk Biesbosch Delta. Het Streeknetwerk zet zich in voor het versterken en behouden van kernkwaliteiten van de Biesboschregio. Het Streekfonds is verantwoordelijk voor de toekenning van gelden. Ik wil betrokken zijn bij de omgeving waarin ik woon, meedenken over vraagstukken die er leven en ervoor zorgen dat er niet alleen ruimte is voor verschillende denkwijzen, maar deze ook bundelen.”
‘Besturen vergroot je netwerk op allerlei fronten’
door Stichting Altena Kennispoort | mrt 8, 2016 | Altena Vrouwen in Bestuur
“Mensen maken het verschil”
Ergotherapie studeren en uiteindelijk als wetenschappelijk onderzoeker en universitair hoofddocent werken voor Centrum voor Management Development in de zorg aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Annemiek Stoopendaal is een mooi voorbeeld van iemand die vanuit grote gedrevenheid steeds weer haar bakens verzet.
Het is alweer zeventien jaar geleden dat Annemiek vanuit Zeist, via Amsterdam, naar Woudrichem verhuisde. Ze was gespecialiseerd in de behandeling van volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel. Maar ook toen al kriebelde het bestuurdersbloed en was ze naast haar werk enige jaren voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Ergotherapeuten. Na een jaar docentschap ergotherapie aan de Hogeschool van Rotterdam, werd ze in 1999 lid van de visitatiecommissie Hoger Beroepsopleidingen Fysio- en ergotherapie. Op dat moment had Annemiek wel vele kanten van haar vak gezien en zo’n beetje alles bereikt binnen haar vakgebied en dat maakte haar onrustig.
Inspireren, Stimuleren en Gunnen
Het was dus niet zo vreemd dat Annemiek, inmiddels dertig en met driekinderen, toe was aan iets nieuws. Met haar belangstelling voor ‘de mens achter de mens’, was een studie Culturele Antropologie aan de Universiteit van Utrecht een logische stap.. Ze koos voor de richting organisatieantropologie en rondde in twee jaar tijd haar doctoraal cum laude af Annemiek: “ Heel bepalend in zo’n proces is dat er mensen zijn die jou stimuleren en inspireren. Mijn inspirator in die periode was docent Jan Boesenkool. Hij stimuleerde mij om te gaan promoveren. Pauline Meurs en Mirko Noordegraaf gaven mij de kans om mee te meewerken aan een onderzoeksprogramma ‘Zorg voor Management’; een onderzoek naar zorgbestuurders. k vertaalde dat al snel naar ‘Zorg vóór Management’.”
Precies in de periode dat Annemiek naar Woudrichem kwam, werd de asielboot in gebruik genomen. Als in 2001 Lets Circle Woudrichem wordt opgericht, denkt Annemiek er geen seconde over na en wordt ze bestuurslid. Deze stichting wil verbinding maken tussen de wal en het schip. “Hier zag ik dat vluchtelingen ontmenselijkt werden en geen doel in hun leven hadden”, vertelt Annemiek. Ze waren afgesloten van de maatschappij. Wij legden samen contacten tussen de Woerkummers en de vluchtelingen op het schip, die veelal uit Oost-Europa en Afrika kwamen.”
Welke bestuursfuncties bekleed je op dit moment?
“Er kwam een vacature vrij bij de Raad van Toezicht van zorginstelling Riethorst Stromenland. Het is mooi om vanuit je vakgebied iets te kunnen toevoegen aan je eigen omgeving.”
‘De gelaagdheid in de zorg maakt het er niet overzichtelijker op’
Wat doe je als toezichthouder?
Ik stel kritische vragen aan de bestuurder die verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen van de organisatie. Je staat ver van de werkvloer en daarom heb ik graag een taak waarbij ik toch dicht bij de mensen in een organisatie sta. Bij Riethorst Stromenland ben ik contactpersoon van de cliëntenraden. Zo hoor je of de organisatie naar tevredenheid van de bewoners functioneert en waar extra aandachtspunten moeten komen. Zo kan ik mijn steentje bijdragen.”
Ambieer je meerdere bestuursfuncties?
“Op dit moment niet, ik werk fulltime bij Het instituut voor Beleid & Management Gezondheidszorg en bij Centrum voor Management en Development in de zorg.”
Waar ligt jouw passie?
”Ik doe graag kwalitatief onderzoek naar specifieke zorg en bedenk daarbij altijd dat het gaat om mensen. Je wilt voor hen in een institutionele omgeving een veilige thuissituatie creëren. Waardigheid en trots, zijn serieuze items bij langdurige zorg en daar draag ik graag mijn steentje aan bij.”
‘Een onderzoek naar zorgbestuurders heeft me geleerd dat branchevreemde bestuurders per definitie geen slechte bestuurders hoeven te zijn. Het gaat erom dat je jezelf als bestuurder blijvend in het werk dat uitgevoerd wordt moet verdiepen.’
door Stichting Altena Kennispoort | mrt 7, 2016 | Altena Vrouwen in Bestuur
“Het werken met mensen is voor mij de belangrijkste drijfveer”
Het is 2015 als Len Bruining door de burgemeester van Werkendam wordt geridderd voor haar tomeloze inzet voor de natuur en in het bijzonder voor haar liefdevolle inzet voor de weidevogels. Ze is dan al zeventien jaar minimaal drie dagen per week actief voor de weidevogelbescherming in het Land van Heusden en Altena. Mede dankzij haar inspanningen als coördinator van de Weidevogelgroep zijn er 66 vrijwilligers die zich bij 107 bedrijven inzetten om nesten op te sporen en te beschermen.
Ooit begon Len als vrijwilliger bij Vluchtelingen Werk. Ze begeleidt vluchtelingen tijdens hun inburgering. De onzekerheid of ze mogen blijven of worden uitgezet, zorgt ervoor dat het een spannende tijd voor deze mensen is. “Zodra ze een status kregen, moest ik proberen om samen met hen werk te vinden”, vertelt Len, “Als projectleider van Vluchtelingen in de Zorg, probeerde ik vluchtelingen met een afgeronde opleiding in het land van herkomst naar een baan in de gezondheidszorg te begeleiden. Mijn vroegere baan in de zorg kwam hierbij goed van pas. Ik werkte onbezoldigd zeven jaar lang 24 uur per week, voordat het een betaalde baan werd. Het was intensief, maar mooi en dankbaar werk.” Daarnaast was ze ook nog jaren voorzitter van het Dussense smartlappenkoor Uit Volle Borsten, waarmee ze door het hele land trok.
Als Len begin jaren negentig een lezing van natuurbeschermingsvereniging Altenatuur bezoekt over vogels, is ze verkocht. Dit is het begin van haar bevlogenheid, die haar al meer dan 18 jaar bezighoudt en die haar geen windeieren heeft gelegd. “Vogels spotten was in die tijd een mannenwereld”, vindt Len. “Ze vergaten me gewoon te vragen om mee op pad te gaan. Maar toen ze ontdekten hoeveel belangstelling ik voor vogels had, werd ik in 1997 gevraagd om het bestuur van Altenatuur te versterken.” In 1998 wordt de Weidevogelgroep opgericht met Len aan het roer. Anno 2016 bestaat deze voor iets minder dan de helft uit vrouwen en is er dus geen sprake meer van een mannenwereld.
“Vogelaars, een mannenwereld in die tijd. Ze vergaten me gewoon te vragen mee op pad te gaan.”
Voor- en tegenspoed
Als Len over weidevogels vertelt, gaan haar ogen stralen. “Wij ontdekten dat akkerranden met speciaal zaad een diversiteit aan jonge vogels aantrok, waarin ze voedsel en een schuilmogelijkheid vonden. In samenwerking met de ANV (Agrarische Natuur Vereniging) kregen we subsidie om boeren te stimuleren dit zaad te gebruiken”. Aanvankelijk vond Landbouworganisatie ZLTO het belachelijk. Zij stonden puur voor het economisch belang. Natuurbelang was min of meer een ondergeschoven kindje. In die beginperiode kreeg een boer 25 gulden wanneer hij rondom een nest van de grutto, tureluur of wulp een grasstrook liet staan rondom het nest zodat de vogels hun nest uit konden broeden. Dat betaalden we uit de kas van Altenatuur. Met trots: “Nu is dit idee op veel grotere schaal opgenomen in het huidige subsidiebeleid van de Europese Unie. De provincie Brabant levert in samenwerking met het Brabants Landschap en de ANV een financiële bijdrage aan de boer als compensatie voor inkomstenderving.”
Dankzij Len is de Weidevogelgroep uitgegroeid tot een professionele organisatie die geheel door vrijwilligers worden gerund. Dat zij haar werk met grote passie doet, blijkt wel uit de lange werkweken die ze tijdens het weidevogelseizoen maakt. Het is geen uitzondering als ze dan van zes uur ’s morgens tot negen uur ’s avonds in de weer is. Een periode met voor- en tegenspoed. Len: “Het zijn prachtige momenten als ik jonge weidevogels vindt of boeren ontmoet die zelf aan weidevogelbescherming doen. Maar ik kan ook echt verdrietig zijn als een perceel met nesten zonder overleg volledig wordt omgeploegd of een grasland met kuikens wordt gemaaid.” Maar juist het kunnen omgaan met deze tegenslagen, is één van de sterkste punten van Len.
Partner van boeren
Zij ziet zichzelf dan ook als partner die samenwerkt met boeren, die feitelijk de beheerders van het landschap zijn. Ook regelde ze via de Rabobank Foundation een subsidie die het mogelijk maakte om een GPS systeem te kopen, zodat het bijhouden van data eenvoudiger werd.
Voor Len is het vanzelfsprekend om ook jongeren te enthousiasmeren voor weidevogels en ervoor te zorgen dat zij zich bewust worden van het schitterende gebied waarin ze wonen. Samen met oud-leraar Henk van Diest geeft ze daarom voorlichting op basisscholen. Len hoopt nog veel jongeren op sleeptouw te nemen, zoals ooit Bas van Verhoeven. Vanaf zijn achtste ging hij mee op pad om vogels te spotten. Tijdens het jaarlijks uitje van Altenatuur, waar je eigenlijk minstens veertien voor moet zijn, was Bas op zijn twaalfde al van de partij. “Bas is een natuurtalent, vindt Len. ”Hij is uitgegroeid tot één van de beste vogelaars van Nederland.” Met zo’n volle agenda vindt zij ook nog tijd om iedere maandag op Maya van (6) te passen. Ongetwijfeld zal Len haar de liefde voor weidevogels met de paplepel ingieten.
Len Bruining een ondernemende burger.
door Stichting Altena Kennispoort | mrt 5, 2016 | Altena Vrouwen in Bestuur
“Je moet je beperkingen kennen. Je sterke punten niet onderschatten, dat zakje met zilverlingen, talenten.”.
Esther Vroegh is 41 jaar en heeft samen met haar compagnon Mr. Robert-Jan Mesland, al 9 jaar een kantoor in Haarlem. Ze worden ondersteund door een aantal advocaten in loondienst en een forensisch medewerker. Esther is al meer dan 15 jaar werkzaam als strafrechtadvocaat. Daarnaast adviseert hun strafrechtpraktijk professionele (top) voetballers op het gebied van spelerscontracten, sponsorovereenkomsten en arbitrage.
Over welke essentiële kenmerken moet een succesvol advocaat beschikken en waarom?
Esther: “Heel hard kunnen en willen werken. Eigenwijs zijn, want van ons wordt verwacht dat we soms tegen de maatschappelijke visie in, het opnemen voor een cliënt. Analytisch zijn, een dossier echt gedetailleerd uit kunnen pluizen. Snel kunnen schakelen, want er gebeuren altijd weer onverwachte dingen op een zitting. Maatschappelijk betrokken zijn, weten wat er speelt in onze samenleving. Creatief zijn, leergierig en vooral beschikken over heel veel doorzettingsvermogen.”
Sinds begin 2016 is Esther actief als voorzitter van de Stichting Wielerevenementen Aalburg.
Esther: “Sporten is een belangrijke uitlaatklep voor mij. Daarbij heb ik de grote ongelijkheid gezien in (media) aandacht en verdiensten bij het vrouwenwielrennen, terwijl de successen zeker zo groot waren als bij de mannen. Ik hoop met mijn kennis iets te kunnen bijdragen aan deze sport en de Stichting. Niet alleen de wereldtop, maar ook de breedtesport is hier sterk vertegenwoordigd. We hebben er zin in met elkaar dit prachtige event uit te bouwen, waarbij sporters en ondernemers elkaar versterken. Die kruisbestuiving is belangrijk om het gebied waarin wij wonen leefbaar en aantrekkelijk te houden. Zo ook jonge, hoog opgeleide inwoners van Altena te laten beseffen dat er hier veel kansen voor hen liggen bij interessante bedrijven. Daarnaast laten zien aan de deelnemers van de toertocht, die uit heel Nederland komen, hoe het genieten is in deze streek. Bewegen is een must om scherp te blijven tijdens je werk. Je moet die spanningsboog af en toe laten vieren om optimaal te kunnen functioneren. Gezonde geest in een gezond lichaam, zoals voor veeleisende banen geldt; fysiek en mentaal in topconditie zijn.”
“Als je op wilt vallen, voldoen niet alleen hoge cijfers. Interessante stages en vrijwilligerswerk zijn zeker zo belangrijk.”
Esther: “Ik denk dat het heel belangrijk is dat je als advocaat, maar ook als student en vrijwilliger, dingen probeert te doen buiten je comfort-zone. Ik was vrijwilliger bij de Olympische spelen in Sydney en Athene mede-jurylid KNWU 1999/2000.
Eén van mijn stages was bij de buurt Wetswinkel in een kansarme wijk in Vleuten. Daar heb ik gezien dat het leven een grote strijd kan zijn wanneer je niet aan je recht kunt komen. Bijvoorbeeld als je jezelf door een, sociaal maatschappelijke achterstand niet kunt verwoorden of geen internet hebt.
Wat is de reden voor jou om in een bestuur plaats te nemen?
Esther; “De organisatie moet wel aansluiten bij mijn interessegebied en energie geven. Mijn blik verbreden en ik wil in brede zin maatschappelijk betrokken zijn. Verder hou ik van concrete doelen, dus bijvoorbeeld een event neerzetten.”
Moest je een drempel over toen je voor het eerst werd gevraagd?
Esther: ”Ik moest zeker een drempel over, maar ik vond het bijzonder dat juist ik ervoor gevraagd werd.”
Wat heeft het bestuurlijk actief zijn jou persoonlijk gebracht?
Esther: ”Aanboren en aanleren van andere vaardigheden, zoals geduld en goed luisteren.”
Wanneer vind jij dat je het als bestuurder goed hebt gedaan?
Esther; “Wanneer je de betrokken mensen ook echt betrokken kunt maken en houden. Niet vergaderen om het vergaderen maar echt binding houdt met het uiteindelijke doel.”
Wat wil je andere vrouwen meegeven die nog twijfelen of ze bestuurlijk actief willen worden?
Esther: “Goed weten wat er speelt in een vereniging, organisatie of bedrijf en op tijd beginnen in het verenigingsleven. Besturen is toch een vak apart, zeker wanneer je te maken hebt met vrijwilligers.”
Sinds kort versterk jij het Team Vrouw & Altena, die zich inzetten om vrouwen een podium te geven. Wat is jouw drijfveer hierbij?
In 2010 werd ik tot de beste jonge vrouwelijke strafrechtadvocaat van Nederland gekozen, dat was de kroon op mijn werk. Tenminste voor dat moment hahaha, het blijft toch een momentopname en je moet direct proberen de lat dan nog hoger te leggen. Verder ben je zo goed als je laatste zaak, denk ik altijd maar. Mij heeft het zelfvertrouwen en veel exposure opgeleverd.
Iedereen heeft een mening tegenwoordig, heb jij daar ook last van?
Ja, soms is het heel indringend, wanneer het op de persoon gespeeld wordt. En social media maakt het er ook niet makkelijker op. Hier probeer ik zo min mogelijk naar te kijken. Vaak geven mensen een mening zonder dat deze gefundeerd is. En elke nuance zoek is. Op zo’n moment stap ik op de fiets om heerlijk uit te waaien. Telefoon en tv uit, dat kan ik iedereen adviseren.
Esther geeft lezingen voor universiteiten aan jonge advocaten. Ze werkte mee aan vier boeken. “Juridische zaken vertalen in mensentaal blijft een uitdaging.” Ze deed jarenlang mee aan het radioprogramma Schuld en Boete. ”Een echte leider helpt anderen.” Met een aantal ondernemende burgers proberen we onder meer Slot Loevestein, wielerclub Brakel, een topamazone en een doe-pad van Stichting Ruimte voor Buitensport en Recreatie financieel te steunen. Bescheiden, maar aangezien de overheid zich verder terugtrekt van de publieke taken zullen vrijwilligers en sponsors de kar moeten trekken op cultureel en sportgebied.
- Lid Landelijk Netwerk vrouwen in de sport.
- Lid specialisatieverenging Sport en Recht.
- Secretaris Rodichem (2013 heden), bestuurslid stichting stimulering paardensport Bommelerwaard (2013 heden) bestuurslid Bommelerwaardse paardendag.
door Stichting Altena Kennispoort | mrt 4, 2016 | Altena Vrouwen in Bestuur
‘Zelfkennis is belangrijk als bestuurder’
Met alleen een Mavo–diploma op zak ging Riet de Graaf-Groeneveld (1957) thuis op de boerderij aan het werk. Logisch, want in het gezin met 9 kinderen op een boerderij moet er worden gewerkt. Nu, vele jaren later, is ze een ervaren en bevlogen bestuurder. Naast het werk op het eigen akkerbouwbedrijf en haar pensioenstal voor paarden, is Riet ook nog voorzitter van de vakgroep LTO Paardenhouderij en lid van het algemeen bestuur van het Waterschap Rivierenland.
Zelfkennis
Je zou verwachten dat doorgewinterde bestuurders als Riet juist door hun ervaring nooit meer twijfelen. Het tegenovergestelde is volgens haar waar. “Het rare is dat er soms meer twijfels zijn. Het blijft soms zoeken naar de juiste beslissing, de juiste woorden. Het goede moment om ze uit te spreken. Om jezelf als bestuurder steeds weer te verbeteren, is het nodig om eerst goed te weten waarom je de dingen doet zoals je doet. Zelfkennis is dus heel belangrijk.”
Van de oudercommissie naar de buurtvereniging, naar het voorzitterschap van het Z.L.T.O. Land van Heusden en Altena in 2002. De ene uitdaging volgde de andere op. Riet: “Mijn vier medebestuurders, waaronder Jan van Asseldonk, Martin de Jager, Petra Straver en Cees Stutvoet, hadden veel kennis, we respecteerden elkaar en waren complementair. En ook heel belangrijk: we hadden veel plezier met elkaar. Dit zijn echt voorwaarden voor het optimaal functioneren van een bestuur. Na de fusie met drie Z.L.T.O. besturen moesten wij zorgen voor een transformatie naar een nieuw bestuur.”
Voor Riet kwam het voorzitterschap geheel onverwachts. Zij had zich niet beschikbaar gesteld, maar andere vroegen haar om het voorzitterschap op zich te nemen. In eerste instantie tijdelijk, maar al snel werd duidelijk dat ze haar rol zo goed oppakte dat ze hier maar liefst tien jaar bestuurlijk actief is geweest als voorzitter. Ze volgde vele bestuurderscursussen en ging ervoor. “Ik kijk met plezier op die periode terug. Hard werken, maar goede keukentafelgesprekken en mooie vriendschappen.”
LTO Paardenhouderij
Nu de kinderen op zichzelf wonen, kan Riet nog meer tijd en energie in haar bestuurswerk steken. Op 23 augustus 2011 wordt ze benoemd als voorzitter van de vakgroep LTO Paardenhouderij. De leden hiervan zijn grotendeels pensionstalhouders. De Nederlandse paardenfokkerij en sport staan internationaal in hoog aanzien. Na voetbal is het de grootste economische inkomstenbron uit sport. Zowel agrarische, sportieve als ook recreatieve elementen komen daarin samen.
Door de grote diversiteit in bedrijven en belangen vraagt het voorzitterschap veel inzet.
“Het Waterschap zorgt voor de waterveiligheid in ons gebied, zodat de bewoners van het Land van Heusden en Altena rustig kunnen slapen “
Riet hoefde niet lang na te denken toen ze via een geborgde zetel door een vertrouwenscommissie werd voorbedragen voor een algemene bestuurszetel van het Waterschap Rivierenland in 2015. “Het Waterschap zorgt voor de waterveiligheid in ons gebied, zodat de bewoners van het Land van Heusden en Altena rustig kunnen slapen. Wij behartigen zo mede de belangen van bedrijven die afhankelijk zijn van de opbrengsten van hun akkers.” Als agrariër weet Riet als geen ander hoe het voelt als je hele aardappeloogst wegrot omdat je land onder water staat. Ook bij hen ging de oogst vorig jaar deels verloren. Een efficiënt werkend watersysteem is van groot belang! “Wanneer het water stijgt is het altijd een hectische tijd. Je moet ter plekke kijken wat er gaande is. Samen met de huidige ZLTO-bestuurders hebben we ons ingespannen om te inventariseren waar de knelpunten van het afvoersysteem van dit gebied liggen en verbeterpunten in kaart te brengen.”
Voor Riet is het bestuurswerk een verrijking van haar leven.
Kaders
ZLTO/LTO
ZLTO is een vereniging voor ondernemers in de groene ruimte. In Noord-Brabant, Zeeland en Zuid-Gelderland vertegenwoordigen zij 15.000 leden, die worden ondersteund bij het realiseren van een duurzame positie in markt en maatschappij. De leden zijn agrarische ondernemers, die vanuit lokale betrokkenheid bestuurlijk actief zijn. Leden worden uitgedaagd om alert te blijven en goed in spelen op de veranderende vraag van burgers en consumenten. Wie tijdelijk extra aandacht nodig heeft, krijgt dat ook. Hoofdonderwerpen op de agenda zijn: gebiedsgerichte vernieuwing, versterking marktpositie, duurzaam ondernemen, realisatie kennisinfrastructuur en innovatie, arbeid en goed werkgeverschap en professionalisering van ondernemerschap. Samen met LTO Noord en de LLTB participeert ZLTO in de federatie LTO Nederland.
LTO is een van de partners van de Sectorraad Paarden (SRP)en werkt samen met de Federatie Nederlandse Hippische Ondernemers (FNHO).De vakgroep Paardenhouderij zet zich o.a. in voor dierengezondheid en dierenwelzijn.
Waterschap:
Het rivierengebied: gevormd door overstromingen, met eindeloos slingerende dijken en overal water. Een van de mooiste gebieden van Nederland. Maar door het vele water ook kwetsbaar. Leven met water in het algemeen en de strijd ermee in het bijzonder, vormen al eeuwen dit gebied en bewoners. Letterlijk en figuurlijk. In de voorhoede van deze strijd staan de Waterschappen. Inwoners kiezen uit hun midden bestuurders die hen vertegenwoordigen in deze eeuwenoude overheidsinstellingen. Deze instellingen zijn gevormd met het oog op voor het leven en werken in een rivierdelta met zijn verschillende bewoners en belangen. In het rivierengebied zorgen bestuur en medewerkers van Waterschap Rivierenland voor schoon en voldoende oppervlaktewater en veilige dijken. Zij doen dit onder andere door zorg te dragen voor dijk- en waterbeheer en het zuiveren van rioolafvalwater.
